Το ροχαλητό είναι μια ήπια διαταραχή του ύπνου, η οποία μπορεί να είναι μεγάλη επιβάρυνση λιγότερο για τους ίδιους τους πάσχοντες και περισσότερο για τους συντρόφους τους.  Το ροχαλητό από μόνο του δεν αποτελεί κίνδυνο για την υγεία, αλλά μπορεί να αποτελέσει μια πρώτη ένδειξη απειλητικής διαταραχής του ύπνου.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές σοβαρών διαταραχών αναπνοής που σχετίζονται με τον ύπνο. Η οδοντιατρική μπορεί να βοηθήσει στις αποφρακτικές άπνοιες κατά τον ύπνο. Αυτές ανήκουν στις συχνότερες διαταραχές ύπνου και απαντώνται περίπου στο 6% του ενήλικου πληθυσμού.

 

Αποφρακτική άπνοια

 

Στις αποφρακτικές άπνοιες στενεύουν συνήθως οι ανώτερες αναπνευστικές οδοί κατά την διάρκεια του ύπνου. Οι μύες χαλαρώνουν και η γλώσσα υποχωρεί, με αποτέλεσμα οι ήδη στενές αναπνευστικές οδοί να κλείνουν εντελώς.

Οι πάσχοντες στη συνέχεια ξυπνούν, ύστερα από μερικές μάταιες αναπνοές, με αποτέλεσμα ο ύπνος να διακόπτεται επανειλημμένα κάθε νύχτα. Δεν είναι πλέον εφικτός ο αναπαυτικός, βαθύς ύπνος.

Αυτό έχει ως συνέπεια την υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας με μειωμένη αποδοτικότητα. Επιπλέον, μπορούν να προκληθούν πολλά άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η στένωση του φάρυγγα από την πτώση της γλώσσας είναι μία από τις κύριες αιτίες της αποφρακτικής άπνοιας κατά τον ύπνο. Η κλασική θεραπεία για την αποφρακτική άπνοια κατά τον ύπνο είναι η αποκαλούμενη θεραπεία CPAP, στην οποία οι πάσχοντες συνδέονται τη νύχτα με αναπνευστήρα μέσω μιας μάσκας. Για τις ήπιες και μέτριες περιπτώσεις, η οδοντιατρική προσφέρει τις συσκευές πρόσθιας καθοδήγησης.

Πρόκειται για αφαιρούμενες συσκευές που τοποθετούνται στο στόμα πριν τον ύπνο. Με αυτές η κάτω γνάθος προωθείται προς τα εμπρός κατά 5- 8mm, με αποτέλεσμα να μετατοπίζεται ταυτόχρονα και η γλώσσα. Με τη μετατόπιση προκαλείται διεύρυνση του φάρυγγα, με αποτέλεσμα να μην προκαλείται πλέον μετακίνηση των αεραγωγών.

Σε κάθε περίπτωση, οι ασθενείς με ροχαλητό ή διαταραχές αναπνοής που σχετίζονται με τον ύπνο θα πρέπει να απευθύνονται πρώτα σε ειδικό σε θέματα ύπνου (συνήθως πνευμονολόγο). Ο ειδικός μπορεί να διαπιστώσει εάν υπάρχει διαταραχή του ύπνου, η οποία μπορεί να επηρεαστεί ευνοϊκά από μια οδοντιατρική συσκευή πρόσθιας καθοδήγησης (προώθησης κάτω γνάθου). Μετά από αυτό έχει αξία η επίσκεψη σε ειδικό ορθοδοντικό εκπαιδευμένο στην κατασκευή τέτοιων συσκευών.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές συσκευές πρόσθιας καθοδήγησης. Από τις πιο διαδεδομένες είναι η συσκευή IST κατά Hinz και η TAP κατά Thornton. Κατά κανόνα και τις δύο συσκευές μπορεί κανείς να τις συνηθίσει γρήγορα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ροχαλητό μπορεί να μειωθεί τόσο πολύ, ώστε οι σύντροφοι να μπορούν να κοιμούνται πάλι ο ένας δίπλα στον άλλο χωρίς ενοχλήσεις. Στις ήπιες περιπτώσεις άπνοιας κατά τον ύπνο μπορεί να πραγματοποιηθεί θεραπεία με πολύ καλά αποτελέσματα, ακόμη και στις μέτριας βαρύτητας περιπτώσεις υπάρχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Ένα μειονέκτημα των συσκευών πρόσθιας καθοδήγησης είναι ότι σε περίπτωση μακροχρόνιας χρήσης αλλάζουν τη θέση των δοντιών και μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές στη σύγκλειση (δάγκωμα). Γι’ αυτόν το λόγο, αντενδείκνυνται στην περίπτωση που έχουν ήδη χαθεί πολλά δόντια ή υπάρχουν  ζημιές από περιοδοντίτιδα.

Σε συνεργασία με το εξειδικευμένο εργαστήριο μας, το ιατρείο μας μπορεί να σας παρέχει τον κατάλληλο μηχανισμό για να κάνουμε την ζωή σας καλύτερη.